We bevinden ons ten kantore van DemTech in Zoeterwoude, voor een gesprek met oprichter Ton Polak en zijn zonen Arthur en Richard, de huidige eigenaren. In het kantoor staat een door Arthur gebouwde Yamaha Caféracer, zelf ontworpen en geëngineerd. Een mooi vertrekpunt voor een goed gesprek over meerdere passies die de heren delen, namelijk motorrijden, techniek en de beste aanbouwdelen voor de sloop- en recyclagesector.
“Zelf rijd ik onder andere Harley Davidson motoren en ben ik de President van een Harley club”, opent Ton het gesprek. “De liefde voor motoren is Richard en Arthur met de paplepel ingegoten. Laat ik het zo zeggen: we zijn als personen op meer dan één vlak met elkaar verbonden. We zijn familie van elkaar, maar ook collega’s en bovenal vrienden. Weet je wat het mooie is? Zo familiaal gaan we ook met onze werknemers, toeleveranciers en klanten om.”
Ton, nu 68 jaar, deed een jaar of tien geleden het grootste deel van zijn aandelen over aan Richard en Arthur. “Ik heb nog ongeveer 5% van de aandelen in mijn bezit en wil stoppen met werken op mijn 70e. Wat ik doe sinds de jongens de zaak in handen hebben? Ik treed op in een adviserende rol en doe administratie en mag graag -een beetje als boegbeeld van de zaak- beurzen bezoeken en relaties beheren. Arthur is verantwoordelijk voor het commerciële deel van DemTech, Richard voor het technische deel.” Arthur voegt toe: “Soms hebben we Ton nodig als derde stem, wanneer Richard en ik ergens niet uitkomen samen. Dan is een stuk arbitrage van een oude rot in het vak zeer welkom.” In 1981 startte Ton als verkoper van het Japanse merk NPK. “Daarnaast verkocht ik de merken Taets en Essig. Dat ik in 2005 DemTech heb opgericht, vloeit voort uit het feit dat NPK een fabriek in Tsjechië overnam, waardoor men verder in Europa kon gaan assembleren. Een strategische zet die hen meer snelheid en winst bracht, door geen transport vanuit Japan meer nodig te hebben, voor bepaalde delen. Vrijwel het gehele personeelsbestand van NPK in Vlaardingen verhuisde mee of ging weg. De assemblage en voorraad bevonden zich vanaf dat moment in Tsjechië. NPK Japan stelde toen voor dat ik met mijn ervaring als managementlid een eigen zaak zou opstarten, om NPK in de markt te houden. Daar ging ik in mee.”
Het toetreden van Richard en Arthur tot de organisatie verliep heel natuurlijk. Richard had een technische opleiding afgerond, Arthur een commerciële. Allebei wisten ze vanaf hun jeugd al dat ze ooit ‘bij papa in de zaak’ wilden werken. Arthur: “Natuurlijk doen we bepaalde dingen anders dan vroeger, maar wat goed is, blijft behouden. DemTech is groot geworden door niet te tornen aan kwaliteit, een maximale service te bieden en altijd te gaan voor het opbouwen van relaties op de lange termijn. Omdat we van kinds af aan altijd naar de verhalen van Ton luisterden, waren onze klanten ook geen vreemden voor ons.” Alles draait bij DemTech om toegankelijkheid, kwaliteit en support. Er wordt niets aan het toeval overgelaten. “Toen snelwisselsystemen in zwang kwamen, kwamen we in aanraking met Lehnhoff. We hebben uitgebreid onderzoek gedaan naar hun kwaliteit en service, voordat we hen als merk omarmden. Nieuwe leveranciers dienen zich bij wijze van spreken elke dag aan, maar alleen de bedrijven die meerwaarde bieden voor onze klanten en die werken volgens onze bedrijfsfilosofie, laten we binnen”, legt Arthur uit.
DemTech is inmiddels bijna door de aandelenovernames heen en Richard en Arthur hebben een eigen toekomstvisie. Er wordt gekeken naar meer ruimte om de groei op te kunnen vangen. Ook is er ruimte voor innovatie, maar wel onder de voornoemde voorwaarden. Richard: “We blijven altijd dat bedrijf met liefde voor techniek, dat grote waarde hecht aan intermenselijke relaties.
Zo nodigen we klanten met een eigen serviceafdeling graag uit voor technische trainingen, om zo de techniek te begrijpen die nodig is om continuïteit in werken te waarborgen. Dat kan bij hen aan de zaak, of hier. We zijn transparant in alles en door het geven van technische trainingen helpen we niet alleen hen, maar ook onszelf.” Arthur vult aan: “Wat in alles doorschemert hier, is de basis die Ton in 1981 gelegd heeft. Hij was erbij toen sloophamers, schrootscharen en palenkrakers wereldwijd werden geïntroduceerd.” Tot besluit vragen we Ton of hij zich zal gaan vervelen over twee jaar. Hij glimlacht en zegt: “Ik denk dat ik het nog drukker krijg. In mijn vrije tijd zet ik me veel in met mijn motor met zijspan voor stichtingen die leuke dingen voor (gehandicapte) kinderen organiseren. Dat is het mooiste wat er is en daar heb ik straks nog meer tijd voor!”