Met de steun van de FOD Leefmilieu voert de federatie al twee jaar een studie uit om doeltreffende oplossingen te vinden voor de moeilijkheden die sorteer- en recyclagebedrijven ondervinden. En dat voor dertien stromen, waaronder papier en karton. In België werd in 2017 zo’n 1.886.000 ton huishoudelijk en verpakkingspapier/karton ingezameld. Op 5 december 2019 werden aan het Opvolgingscomité (kabinet van minister Marghem en FOD Leefmilieu) de twaalf belemmeringen voorgesteld, die een optimale recyclage in de weg staan.
Om in te spelen op de veeleisende consumptiemaatschappij worden verpakkingen steeds vaker gebruikt als marketinginstrument. Dat zorgt soms voor recyclageproblemen op het einde van hun levensduur. Er zijn meerdere elementen die niet bevorderlijk zijn voor de recyclage van oud papier of karton, met name de PE-folie die op tijdschriften en verpakkingen wordt gelijmd, afdrukken met onuitwisbare inkt en papier dat is behandeld met paraffine. Het is duidelijk dat de industrie van mentaliteit moet veranderen en moet denken aan recyclage vóór ze de marketingstrategie uitwerkt.
Composietverpakkingen van voedingsmiddelen zijn echte stoorzenders voor de sorteer- en recyclagelijn in de papier/kartonsector. Er bestaat een enorme kloof tussen de bedrijven die hun discours verderzetten ter verdediging van die verpakkingen als zijnde onmisbaar om de verwachte functionaliteiten te verzekeren, en de recycleerders die verdrinken in de problemen die ontstaan door die verpakkingen. De uitdaging bestaat er dus in om na te denken over ontwerpen die optimaal recycleerbaar zijn.
Producenten zouden een alliantie met de recycleerders kunnen oprichten om dergelijke ontwerpproblemen definitief op te lossen. Werden die problemen in het verleden geëxporteerd naar Azië, dan is het nu tijd om verantwoordelijkheid te nemen en wetgevende, technische en economische oplossingen te vinden ten behoeve van de recycleerders. De federatie heeft de sector verdedigd door een aantal aanbevelingen te formuleren waarmee producenten rekening kunnen houden wanneer ze materialen op de markt brengen die geschikt zijn voor de circulaire economie.