Vanaf 2028 zullen afvalverbrandingsinstallaties waarschijnlijk onder het Europese Emissiehandelssysteem (EU ETS) vallen. Dit betekent dat bedrijven binnen de afvalsector zullen moeten betalen voor hun CO2-uitstoot. Een recente analyse van de Nederlandse denktank Energietransitie, onderdeel van PwC, schetst een somber beeld: hogere kosten, maar weinig vooruitgang op het gebied van duurzaamheid.
Zonder een duidelijk plan voor kostenverdeling en verantwoordelijkheid, dreigt CO2-beprijzing vooral de kosten voor gemeenten en bedrijven op te drijven, zonder dat er significant wordt verduurzaamd. Een voorbeeld: de zogenaamde ‘gate fees’ – de prijs die bedrijven betalen om afval te laten verbranden – zouden tegen 2030 met meer dan €40 per ton kunnen stijgen. Hoewel waste-to-energy bedrijven wel degelijk CO2-uitstoot kunnen verminderen, blijft de meest veelbelovende oplossing – Carbon Capture & Storage (CCS) – nog steeds financieel onrendabel. De kosten van CCS liggen hoger dan de prijs van de CO2-uitstoot, waardoor bedrijven zonder extra subsidies niet snel zullen verduurzamen.
Een subsidieregeling op maat van de waste-to-energy sector zou kunnen helpen om verduurzaming te versnellen. Maar zolang deze ontbreekt, lijken afvalverbrandingsinstallaties vooral geconfronteerd te worden met stijgende kosten in plaats van echte groene vooruitgang.
Het volledige rapport is terug te vinden op de Nederlandse website van PwC.